Deze week was ik met een vriendin aan het praten over mijn blog. En mijn vriendin vroeg zich eigenlijk af hoe ik het allemaal heb ervaren hoe ik mijn ouderlijk huis heb achtergelaten. Ik vond het wel een leuk idee om hier een post over te schrijven. Want ik heb deze periode als best heftig ervaren, maar ik heb dit nooit uitgesproken.

Een ander onderwerp, wat niet past bij “leven zonder ouders’ maar wat wel een onderdeel van mij zelf is. Iets wat veel mensen niet weten en daarom wil ik dit ook graag delen met jullie. Ik praat hier eigenlijk ook nooit over, maar het is wel iets waar ik vaak aan denk en soms ook wel moeite mee heb en ook levenslang bij me draag.

3 weken geleden heb ik een nieuwe tattoo laten zetten met mijn broers en zus. Maar ook heb ik een andere tattoo die ik in 2016 heb laten zetten. Ik krijg hier vaak vragen over. In deze post wil ik mijn uitleg geven voor de betekenissen, en waarom ik ze heb laten zetten.

Als jongere moeten rouwen, is iets heftigs. Je moet veel doorstaan en dat is als je jong bent heel moeilijk. Je wordt vaak niet begrepen door vrienden, maar soms ook niet door familie. Niet iedereen snapt wat je doormaakt en daarom kan je er soms moeilijk over praten. Ook ik heb hier moeite mee gehad. Ik kon er moeilijk met vrienden over praten omdat niemand dit heeft meegemaakt en het dan moeilijk is om in zo’n situatie te moeten verplaatsen. En dat is natuurlijk begrijpelijk, maar voor jezelf is dat meestal niet leuk.